نظرها و پرسشها و پاسخ های وبسایت

نظرها و پرسش ها و پاسخ های وبسایت ارگ
      این صفحه جهت راهنمایی صفحات نظرها و پرسش و پاسخ ها و شبهات وبسایت ارگ ایران می باشد،  عزیزان نظرها و پرسشها و شبهات خود را در "تماس با ما" بنویسید.   حداکثر تا 15 روز پاسخ داده می شوند.  اگر بعد از این مدت پاسخ را دریافت نکردید می توانید تکرار نمایید.
تصویر انوش راوید در یک بازدید تاریخی،  عکس شماره 3379.
   توجه 2:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  به اصل وبلاگ من مراجعه نمایند:  در اینجا  http://arqir.com.
تصویر لوگو جهت آینده ای بهتر در گفتگو های تاریخی شرکت کنید،  عکس شماره 1604.
 
 
 
  تصویر لوگو دیدگاه خود را بنویسید،  عکس شماره 1532.
 تفاوت پرسش و شبهه
      در این باره تفاوت های چندی بیان شده است،  مهم ترین را در اینجا می نویسم.  حقیقت جستجوی برای شناخت،  پرسش است،  و پرسشگر با بیان پرسش و سؤال،  می کوشد تا موضوع و مطلبی را بشناسد،  و آن را درک و فهم کند،  یا به مفهومی گردونه یادگیری را در اندازه درک و دانش خود بگرداند.  در حالی که هدف از شبهه،  ایجاد تردید و شک در دل مخاطب است،  و شبهه گر می کوشد،  تا در بنیاد های فکری و علمی شخص تردید افکند.  در حقیقت تفاوت شبهه و پرسش را باید در کارکرد و اهداف آن دانست.
      در این تارنما به نوعی سعی می کنم،  آموزش تاریخ مندی و اندیشه ورزی ارائه دهم،  و یادآوری کنم،  جوانان ایران با سادگی مسائل را نپذیرند،  و درباره آنها تخصصی تحقیق و تحلیل کنند،  بویژه در مورد تاریخ و تاریخ اجتماعی،  که پایه سرنوشت سازی است.  اما شبهه افکنان سعی می کنند،  که در مقابل این موضوع قرار گیرند،  ولی کارشان کمک بیشتر به آشکار شدن دست های استعماری می شود.  متوجه شدم،  تعداد زیادی از شبهه افکنان در این وبلاگ،  از هواداران مرحوم ناصر پورپیرار هستند.
      کارکرد پرسش فهم و شناخت است،  در حالی که شبهه برای این طرح می شود،  تا مخاطبان خود را به چالش بکشاند.  از سوی دیگر در شبهه،  باطل به طور عمدی و خواسته حضور دارد،  و شبهه گر با آمیختن حق و باطل می کوشد،  کلام باطل خود را با رنگ و لعابی از حق به دیگران منتقل کند.  من در چند سال وبلاگ نویسی با هزاران پرسش روبرو بودم،  و به آنها پاسخ دادم،  و دیدم پرسشگران برای یافتن پاسخ همکاری می کنند.  ولی در این میان نیز صدها شبهه مطرح گردیده است،  که بسان تخریبگر عمل کرده اند نه فراگیر.  معمولاً پرسش ها را اشخاصی با نام و نشان مشخص،  و با ادب مطرح می کنند،  ولی اکثر شبهه افکنان بدون نام و نشان و بدون ادب می باشند،  زیرا قصد آنها گردانیدن گردونه یادگیری نیست،  بلکه تخریب مذبوحانه و موذیانه است.
   جالب:  شبهه افکن در همه جا وجود دارد،  و در کل آنها دشمنی آشکار با آزادی اندیشه و بیان و رشد و تکامل دارند.  شبهه افکنان ندانسته باعث تقویت،  و بازدید بیشتر تارنمای ما می شوند،  و این خیلی عالی است.
   پرسش از عموم:  آیا شبهه افکنی،  یکی از کار های بیماران و افراد سایکوپت است؟
   مهم:  آنهایی که از واقعیت های تاریخی می ترسند،  و دائم می خواهند بگویند که ایرانیان از هر کس و غریبه،  و از همه شکست خورده و ضعیف بودند،  و مردان ایران را کشته و زنانش را به بردگی برده اند،  این عده دچار بیماری بدی هستند،  مشروح در:
عکس انوش راوید در یکی از بازدید های تاریخی و باستانی،  عکس شماره 3812.
ارگ   http://arqir.com